Reisverslag 4 - Dubrovnik, het keerpunt van de reis

Reisverslag van onze reis naar en door Slovenië en Kroatië van 25 mei tot en met 18 juni 2011.

Reisverslag 4, Dubrovnik, het keerpunt van de reis.

Dinsdag de 7 juni. Zoals gezegd, verlaten we Split en gaan op weg naar Dubrovnik. Een reis van zo'n 250 kilometer over een mooie nieuw aangelegde tolweg. Heel mooi, maar niemand te bekennen. Typisch een investering vanuit de EU. Parkeerterreinen bij tankstations zoals we die kennen van Spanje, maar hier even groot, nee geen drukte. Nee, want er staan 3 auto's. Ongelofelijk wat een verspilling. De Kroaten gebruiken de weg al helemaal niet. Als deze weg is aangelegd om toeristen te trekken, dan hebben ze nog een lange 'weg' te gaan. Na 70 kilometer eindigt de tol en moeten we door de binnenwegen. Heel goed te doen, mooie rit en onderweg veel te zien. Op een gegeven moment moesten we door de douane, hier snapten we helemaal niets van maar al gauw bleek dat je, ondanks dat je op een kustweg reed, door Bosnië-Herzogavina ging. Alweer een land bezocht J.

Op tijd een camping bij Dubrovnik gevonden, aan het strand en na een uurtje lagen we er ook op. Het water was heerlijk en allebei erin geweest. 's Avonds vis klaargemaakt, en toen we wilden gaan eten, kwam er een poes al miauwend aangewandeld. Die rook de vis (da's pas een compliment oor de kok), kwam er op af en at een hapje mee. Wat ons ook opviel was het aantal musjes. Er waren er heel veel en heel brutaal, ze kwamen op 50 cm van je af zitten. Elke dag om kwart voor vijf 's middags kwamen ze badderen in hetzelfde stukje losliggend zand. Heel leuk.

Woensdag 8 juni. Eerst maar eens vroeg op staan, en op zoek naar de bus. Die kwam snel en binnen een half uurtje zaten we in het centrum van Dubrovnik. Het was er druk en zeer warm, maar wel overweldigend. Het oude centrum is vrij toeristisch maar er hangt een aparte prettige sfeer. Mooie gebouwen. De kerk van de Franciscanen en de Dominicanen gezien, kerkers bezocht en een museum van de wetenschapper uit de 18^e eeuw, Ruder Boskovic. Leuk gewinkeld door smalle straatjes en geluncht. Dat viel tegen. Koude mosselen met een koude knoflooksaus en tomatenrisotto waar de rijst niet gaar van was. Maar ja, je kunt niet alles hebben in het leven.

Bij terugkomst lekker de was gedaan .

Donderdag 9 juni

Ja, het keerpunt. Eens ben je op het verste punt van je reis. We willen nog veel zien. Toch eerst nog even naar het strand om 9 uur en om half 12 gingen we weg. Veel gereden en op een camping bij een boer gestaan. Maar we hadden geen boodschappen gedaan, dus allemaal restjes gegeten. Gelukkig was er wel een flesje wijn.

Vrijdag 10 juni. Na een kraan kapot gemaakt te hebben, door Von, waarbij het water alle kanten op spoot, snel op weg gegaan naar Primosten. Uitgebreid stadje bekeken en boodschappen gedaan. Vervolgens verder en een camping gevonden. Deze camping, camping kozarica in Pakostane, wordt gehouden door Adria, dus de camper voelt zich weer lekker. Niets bijzonders, lekker rustig

Zaterdag de 11^e, vandaag wordt echt een rustdag en zit ik op zit moment mijn verhaaltje te schrijven. We zien wel wat het gaat worden. ... En ja hoor het werd de zoveelste rustdag. Het zeewater was te koud om te gaan zwemmen. Beetje gefietst en 's avonds heerlijk gegeten in een klein restaurantje. Eerst buiten gezeten maar toch maar besloten om binnen te eten. Vriendelijke mensen en een heerlijke vleesschaal voor 2 persnoen gekozen. Uiteraard voor 2 personen. Vriendelijke bediening, wat wijn geproefd en wat Kroatisch geleerd. Dobravetsje of zoiets betekent goedenavond als iemand binnenkomt. Om het makkelijk te maken zeg je wat anders als iemand dan weggaat. Dat komt in les 2.

Tot zover reisverslag nummer 4, er volgt er nog minimaal eentje, daarover later meer. Morgen gaan we weer weg richting ..... (spannend he !)

Groetjes,

Gerard en Yvonne

Reisverslag 3, De Kroatische kust

Reisverslag van onze reis naar en door Slovenië en Kroatië van 25 mei tot en met 18 juni 2011

Reisverslag 3, De Kroatische kust

Donderdag 2 juni, volgens planning, wij op de fiets naar het Nationaal Park Paklenica, gelegen bij de kustplaats Starinrad en verder het binnenland in.

Eerst een kleine 4 kilometer gefietst om een ingang van het park te vinden. Veel te warm eigenlijk om te fietsen, want het was al na 11.00 uur. Maar uiteindelijk een ingang gevonden, maar je mocht het park niet zomaar in. Eerst toegang betalen en dan nog een flink stuk lopen, zo'n 4 uur. Daar waren we gelukkig niet op gekleed !!, dus wij weer weg. Wel lekker gefietst en onderweg geluncht, wat moet je anders, maar wel elkaar beloofd dat we een ander park zeker en vast gaan bezoeken.

We stonden op een hele kleine en rustige camping aan het strand, maar wel heel schoon. Bij de ingang dachten we nog, waar zijn we nu beland,maar alles viel heel erg mee. Perfect zelfs.

's Middags eerst maar naar het strand. Heerlijk dat zeewater, dus wij erin. Althans, dames gaan voor en Von ging als eerste. Ik ook erachteraan tot mijn enkels. Koud, koud heel koud dat water, dus alle eer aan Von. Zij ging kopje onder zelfs. Ik ga er maar niet verder op in. Rest van de dag niets bijzonders.

Vrijdag de 3^e juni, we gaan weer een stukje verder, langs de Kroatische kust op naar een volgend avontuur. Op naar Sebenik, met de mooiste watervallen van Kroatië, de Krka-watervallen. We wilden deze keer eerst ergens een bezoek aan brengen en dan pas een camperplaats zoeken. Zo gezegd zo gedaan. Aldaar aangekomen gingen we eerst met een boot, geschikt voor 150 man, een halfuurtje richting het Nationaal Park, met al zijn watervallen. Wel een beetje toeristisch, maar je kon er wel mooi wandelen en genieten van de uitzichten. Kijk maar even naar de foto's en dan weet je voldoende. Ook weer met de boot terug natuurlijk, maar toen we daar nog even stonden te wachten begon het te gieten. Gelukkig stonden we droog, maar een zitplaats beschut op de boot was zeker niet gegarandeerd. Nee hoor, wij zaten boven op het dek. Zou het droog blijven ? Ja hoor de goden waren ons goed gezind. Eenmaal aan wal, op weg naar de camper (3 minuten lopen) brak het ineens los en kwamen we toch nog nat in de camper.

Het was pas 15.30 uur en slecht weer, dus hadden we zin om een stukje door te rijden. Aldoende werd het mooier weer en vonden we een camping dicht bij Trogir. De kustweg was rustig en mooi om te rijden. Tijdens het rijden zie je zoveel mooie vergezichten, met alsmaar water. Echt mooi.

Camping wel iets drukker, maar prima. Het was een lange en mooie dag. Na ons potje gekookt te hebben, echte biefstuk, aardappeltjes en groente (hoe hollands), een driepans-maaltijd op 1 pitje gemaakt is toch vakwerk, vind je niet ? Truste, tot morgen.

Dan is het zaterdag de 4^e. Wij willen naar Trogir. Maar hoe ? fietsend offe ... Ja tijdens de afwas hebben we gehoord dat er ook een bootje gaat. Eerst maar even de was doen, toen bleek dat de boot elk anderhalf uur gaat en we dus te laat waren voor de boot van half 11. Lekker chillen dus tot 12.00 uur. Trogir is een leuke stad met Middeleeuwse, Romeinse en Venetiaanse invloeden. Lekker geluncht, een mix-visschotel voor 2 personen aan het water, het was lekker weer dus. Op tijd weer terug met de boot en geluierd, want pe slot van rekening was het weekend.

Zullen we nog blijven of doorgaan. Of zullen we Split overslaan en Dubrovnik wel bezoeken, maar da's weer een eind weg en de tijd vliegt. Nou we zien wel, maar langer blijven op de camping heeft niet veel zin, het weer werd zondag de 5^e juni minder, dus wij op weg richting Split. Hoewel Split niet ver van deze camping af lag, was het toch te ver, vandaar. Na een uurtje rijden en onderweg boodschappen gedaan te hebben bij de Lidl (was open), kwamen we bij een nieuwe camping Strobec tegen split aan, 5 kilometer van Split. Een hele nieuwe camping. Hier was het lekkerste strand van heel de wereld. Geen zand, geen kiezelstenen, maar heel fijn splitgrind als je begrijpt wat ik bedoel. Geen zand tussen je tenen, heel langzaam aflopend en het werd niet dieper dan een halve meter. Tegelijkertijd waren 2 watervliegtuigen aan het oefenen om te landen op water. Prachtig gezicht, ze vlogen 100 meter boven je. Mooie foto's gemaakt. Het enige nadeel van deze camping was dat er een oude antieke Mercedes 310D als camper naast ons kwam te staan Ik rook de benzinetank en hij zag er niet uit, categorie sloopmodel.

Maandag de 6^e, wij naar Split met de bus deze keer. Een hele leuke stad, modern, prachtige promenade. Het was weer warm, maar toch ene heel klein regenbuitje gehad. Het Paleis van Diocletianus bezocht, Diocleti is zijn voornaam, de rest zijn 'achter'naam (snap ie hem ?). Flauw als we waren met veel zoutgebrek, (Von had bijna een hypo, hoe is het mogelijk) even ene pizza gegeten en daarna wat souvenirs gekocht, maar dan niet voor ons zelf (hum).

Weer met de bus terug en in de bus met 2 willekeurige Australiërs veel gelachen. Het leek wel of we elkaar al jaren kenden, maar de busrit duurde slechts een half uurtje. 's Avonds nog maar even een worstje gebbq'd met couscoussalade.

En nu ? Lekker blijven hangen of toch maar. Ja we zitten er 200 kilometer vandaan. Dus wij dinsdag de 7^e vroeg op en op weg naar Dubrovnik.

De titel van dit stuk van ons reisverslag 'De Kroatische Kust, daar wilde ik het nog even over hebben. De kust is zooo mooi, zooo langgerekt, met zoveel baaien en eilandjes, prachtig groen water, bootjes, meren, huizen tegen de rotsen omhoog gebouwd. Maar ook de uitgestrekte bossen met beren, vossen en wolven. In één woord gewoon schitterend, betoverend en prachtig. O sorry dat waren 3 woorden. Camping gevonden, geïnstalleerd en gelijk weer naar het strand. Ook weer mooi, lekker water en even genieten. Nu ga ik weer koken en morgen naar Dubrovnik.

Ik hoop dat jullie nog zin hebben om het volgende deel van ons reisverslag te lezen, maar voro deze is het wel weer genoeg geweest.

Groetjes,

Gerard & Yvonne

Reisverslag 2, Slovenië en Istrië

Reisverslag van onze reis naar en door Slovenië en Kroatië van 25 mei tot en met 18 juni 201

Reisverslag 2, Slovenië en Istrië

Een ding staat al vast. Het is veel te veel voor onze beschikbare 3,5 week om alles te zien. Dus zal het erop neerkomen dat we een keertje moeten terugkomen. Ons zuidelijkste doel is Dubrovnik, de parel van Kroatië, ofwel de Grande Dame, zoals ik een omschrijving van haar heb gelezen.

Wat hebben we gedaan, we waren gebleven bij zaterdag, daarna komt nog steeds zondag en wel de 29^e mei. We verlieten Bled met pijn in het hart en met mooi weer. We gingen op weg naar Izola in Slovenië, Je zult je afvragen wat er zo bijzonder is aan het plaatsje Izola, nou eigenlijk niets bijzonders, behalve dan dat onze camper naar die plaats is genoemd. De Adria Izola S687 SPG. Voor ons dus wel een beetje bijzonder, de fabriek zullen we later bezoeken, want die ligt ergens anders in Slovenië. eHeHet eee

Het leuke van camperen (uitspreken als kemperen) is dat je 's ochtends niet weet wat je die dag gaat meemaken. Zo ook op deze dag. Onderweg kwamen we langs het plaatsje Lipica. Hier komen dus ALLE Lippizaner paarden vandaan. Dat konden we niet laten schieten. Met een beetje omrijden en een slang op de weg omzeilend, kwamen we op de farm of hoe je het ook noemen wilt. Een groot(s) gebeuren met hotel, golfbanen, stallen etc. Kaartje gekocht voor een rondleiding, maar onverwachts konden we ook een optreden bijwonen van paarden in opleiding en ver gevorderden, bereden door zeer ervaren ruiters/begeleiders. Prachtig om te zien de verschillende soorten draf, stappen en dansen op muziek.

Gauw door naar Izola, waar we laat aankwamen, op een camping, nou ja niet voor herhaling vatbaar zal ik maar netjes zeggen. Categorie SED, ofwel slecht en duur. Wat gelopen, terrasje gepakt en het stadje enigszins bekeken, een leuk stadje met een haven, daarna moest de kok nog koken, spek en bonen, letterlijk, maar heerlijk na zo'n dag.

Maandag 30 mei. Vroeg vertrokken uit Izola en snel naar Porec het midden-westen aan de kust van de Adriatische zee van Istrië. Mooie camping met zwembad en aan het strand. Eerst maar eens lunchen aldaar, heerlijke vis gegeten. De rest van de dag geluierd, want dat hadden we tot dan toe nog helemaal niet gedaan. Na die lunch was voor het avondeten een boerenomelet voldoende.

Op dinsdag 31 mei bleven we daar lekker hangen, pakten de fiets naar het centrum van Porec, het was weer een prachtige dag, en hebben daar lekker geslenterd, gewinkeld en genoten van mosselen en een salade tonijn/ui/tomaat. Wijntje erbij heerlijk. Maar na afloop kregen we nog een 'grappa', ofwel een sterk drankje van het huis, om de opgenomen vette bestanddelen in de maag enigszins te absorberen. Altijd hetzelfde, er moet dus nog wel 8 kilometer teruggefietst worden .... Ook dat lukte weer. Nog even lekker een paar uurtjes luieren.

Als we dit tempo vasthouden komen we nooit in Dubrovnik, want het is al woensdag 1 juni, dus besloten we Istrië maar vaarwel te zeggen en even een ruk te maken en het schiereiland dwars over te steken om vervolgens een minder interessant stuk van Kroatië ook over te slaan. De mooie kustweg was wat smal en gevaarlijk, maar wel mooi met veel eilandjes, en grote rotspartijen. Toen een stuk rijksweg met tol genomen. Deze weg was zo nieuw (en glad) dat toen we onderweg verrast werden door een regenbui wij gelijk twee ongelukken hebben gezien. Eenzijdige ongelukken zoals ze dat noemen, duidelijke slippartijen door nat wegdek op een nieuwe weg.

Onderweg veel plaatsjes gezien, bij Senj boodschappen gedaan. Het prachtige Nationaal Park Plitvice moet maar even wachten op de terugreis, maar daar gaan we zeker nog heen. Een camping gevonden in Starinrad, gelegen aan het Nationaal park Paklenica, daarover meer in ons volgende verslag, want daar gaan we morgen fietsen en andere leuke dingen doen.

Tot de volgende keer.

Gerard & Yvonne

Onze reis naar Slovenië en Kroatië

Reisverslag van onze reis naar en door Slovenië en Kroatië van 25 mei tot en met 18 juni 2011.

Voor dit jaar hebben we besloten om onze vakantie te besteden aan het bezoeken van de landen Slovenië en Kroatië. Landen waar we nog nooit geweest zijn, behalve dat Yvonne in haar jonge meisjesjaren een kort bezoek heeft gebracht aan Bled en aan Ljubljana.

Omdat we nog veel moesten pakken, vertrokken we wel op de geplande woensdag 25 mei maar pas om 12.00 uur. Geen probleem, als we die dag maar in Duitsland konden overnachten. Het was mooi weer, dus whatever, als we maar gingen. Om en nabij de 450 kilometer gereden, toen was het genoeg en hebben we de camper geparkeerd op een parkeerterrein tegen de rand van een leuk dorpje Melsungen. Er waren veel vakwerkhuisjes te bezichtigen. Melsungen ligt aan de rivier de Fulda (nog nooit eerder van gehoord). Heerlijk biertje gedronken op een hoog terras in de zon. Maar daarna lintpasta gegeten met zalm in onze eigen camper. Heerlijk geslapen.

Na alles opgeruimd te hebben, gauw verder op donderdag, want we hebben nog veel kilometers te gaan met onze slakkengang van 95 tot 100 kilometer per uur en onze vele stops, want de koffie- lunch en theepauzes gaan gewoon door. 's Avonds niet verder gekomen dan een stelplaats in Frasdorf, net onder München, tegen de Oostenrijkse grens aan. Het was 's middags gaan regenen en hagelen, regenbuitje duurde maar 48 uur tot zaterdagmiddag. Aangekomen op de stelplaats lagen daar hagelstenen met een doorsnee van 3 centimeter, maar dat was nadat ze al flink waren gesmolten. Dus weer binnen eten en genieten van een biefstukje met champignons. We waren erg moe maar wisten het vol te houden tot 21.00 uur voordat we dan eindelijk naar bed mochten.

Vrijdag, ja vrijdag, de gehele dag regen. Verschrikkelijk. Onderweg kwamen we langs Reit Im Winkl, de plaats waar de een 15 jaar geleden hebben leren langlaufen. Even langs gegaan natuurlijk, rond gelopen (was net even droog), twee paar schoenen (voor een zekere dame) gekocht en doorgereden naar een camping in St. Johan im Pongau. Mooie camping, maar niets van gezien.

Zaterdag, alweer de 28^e, 7 graden in de auto want de kachel werd door de heer des huizes verkeerd ingesteld, waardoor de vrouw des huizes met koud water haar haar heeft moeten wassen. Vanaf nu wil ze niet anders meer !!. Op naar Slovenië, veel tunnels gezien en opeens begon de zon te schijnen. Een camping opgezocht, maar opeens zagen we een mooie camping in Bled, aan het meer van Bled, dus daar maar neergestreken. Wandelingetje gemaakt en kaasfondue met oude broodjes en bruin brood gegeten. Jammie. Morgen gaat het echte werk beginnen, we zijn er klaar voor.

Wordt vervolgd ......

De laatste dagen

Reisverslag 6: De laatste dagen

Woensdag 9 juni 2010, we verlaten St. Justin na een nacht met wolkbreuken en nog steeds in de regen. Het zal de hele dag zo blijven. De gehele dag gereden, want buiten viel ook niet veel te beleven. We zijn op een camping gaan staan in Aixe de Vienne, een voorstad van Limoges. Wat porselein gekocht, in het gezellig maar nat stadje. Mooie en veel oude gebouwen, veel groen en een brede rivier gaven een indrukwekkende sfeer.

De camping zelf gaf ons wel een beklemmend gevoel, want om 19.00 uur ging de poort dicht en het personeel naar huis en kon je er alleen lopend nog uit tot de volgende dag om een uurtje of 7.00.

Donderdag 10 juni 2010 vetrokken naar DE stad van het porselein zelf, Limoges en daar de hele dag vertoefd. De temperatuur was 's morgens goed, zodat we ons niet helemaal op regen hadden ingesteld. Daar krgen we later wel spijt van. Het was een prachtige stad, gratis geparkeerd bij de Aldi, een paraplu gekocht en lekker geluncht. Om 18.00 uur weggegaan en na een kleine 2 uur gereden te hebben, zijn we op een stelplek gaan staan in Bourganeuf, vlakbij een kasteel en een kerkhof.

Vrijdag 11 juni 2010, He wat raar, de zon schijnt en we stonden al om 7.00 uur op. Veel kilometers te maken vandaag tot in Soissons. Stelplaats aan de kade met 4 Nederlandse schepen/boten van te rijke lui. Heel gezellig, stad bekeken, last van de buren gehad want er was dansles de hele avond, helaas geen salsales.

Nou morgen het restantje en dan begint het leventje weer.

Zaterdag 12 juni 2010, De laatste dag. Vanuit Soissons een mooie binnenweg gevolgd, daarna de drukte in en gauw naar huis, waar we om 14.00 uur aankwamen.

Het was een leuke vakantie, toch veel gezien en gedaan, helaas een beetje te nat en te koud. Maar de leuke dingen blijven je meer bij dan de wat mindere ervaringen. We hebben heel erg genoten van de camper en het luxe camperen. De 3,5 week, maar ook de 5000 kilometer zijn voorbij gevlogen, Geen enkele narigheid gehad met de camper, vakantie geslaagd. We kijken gelijk al uit naar de volgende.

Gerard en Yvonne

Na Porto, en dan ..

Reisverslag 5: Na Porto, en dan ..

Donderdag 3 juni 2010, we verlaten Porto en zijn nog niet te ver naar het zuiden getrokken om nu al aan de terugweg (?) te gaan beginnen. We willen nog graag een stukje Portugese kust zien en beleven. Lissabon wordt te ver, te druk en doen we wel een ander keertje, maar een stukje verder willen we wel. Bij het weggaan en aftanken van de camper komen we het engelse stel tegen dat we hadden ontmoet bij de port-proeverij, dat was wel even leuk.

Wij vervolgen onze weg naar Mira, een stadje, met een niet al te bijzonder centrum, maar met wel een heel leuk gebeuren aan het strand: Praia de Mira. Aldus 's middags aangekomen op een leuke camping, even een rondje gelopen over het strand, de VVV bezocht en gauw weer terug. Al met al bijna 2 uur gewandeld. We zullen er twee nachten blijven staan.

Vrijdag 4 juni 2010, het weer valt een beetje tegen, helaas geen strandweer. Dus de fietsen gepakt en rond gaan rijden, een leuk visserskerkje bezocht, wat souvenirwinkeltjes bekeken, en zijn we lekker gaan lunchen. Eerst moesten we bij een tentje een kwartier zitten wachten en toen zijn we maar weggegaan. Bleek dat we binnen moesten lunchen en dat wilden we niet. Volgende tentje werden we snel geholpen, en hebben we van een heerlijke vislunch genoten met een vino de casa blanco van € 4,50. Maar wat zielig, een hongerige hond liep daar maar rond, ze had net wat puppies ter wereld geholpen. We konden er niet goed tegen. Dus wij weg en wat te eten gekocht voor dat zielige beestje. Tja, veel was er niet te krijgen, dus ze moest het doen met mat kaakjes. Vond ze wel lekker. Hoe het haar verder vergaat ? Tja, weten we niet.

Terug naar de camper, spullen pakken en toch maar even naar het strand, weer op de fiets. Veel te koud, dus moesten we het strand na een klein uurtje verlaten. Wel een mooi strand trouwens.

's Avonds gegeten, te koud buiten en vroeg naar bed, om de volgende dag op tijd te vertrekken.

Zaterdag 5 juni 2010, vroeg vertrokken we uit Mira, om aan de terugreis te beginnen, hoewel dat niet zo mag voelen. Het was koud en we wilden wel eindelijk eens wat meer zon gaan zien. We wilden wat kilometers afleggen en zien of we Salamanca konden bereiken. Onderweg zien we toch wel dat het voorjaar is, aan de bloemen, maar zeker ook aan de beesten. Wat ons erg verbaasd heeft zijn de ooievaars die hun nesten op de borden boven de rijksweg maken. We zagen een hele kolonie ooivaars, wel een stuk of 30 of meer, die zich genesteld hadden op een plaats die je nou nooit zal verwachten. Helaas, hadden we de camera niet bij de hand. Je had het moeten zien, zo speciaal. Al met al zijn we op een camping bij Salamanca aangekomen. Slechts 6 kilometer te fietsen naar Salamanca was het,, maar ja het was wel dik 30 graden ineens. Gelukkig ging er ook een bus. En we hadden last van 1 uur tijdsverschil, de dag werd kort. Snel de bus van 15.30 uur gepakt. Wat een bruisende stad is dat, misschien omdat het zaterdag was, maar zóóóó gezellig. Iedereen flaneerde, zat wat te drinken, veel trouwpaartjes, maar niemand zat te eten. Eerst maar even naar El Corte Ingles, zo spannend op zaterdagavond. Daarna terug naar het centrum, wat bezienswaardigheden bezocht en uiteindelijk wat gaan eten. We konden niet meer en de een na laatste bus ging om 21.40 uur. Al met al een volle dag en een super gezellige middag. Toen we op de bus stonden te wachten kwamen we het Engelse stel (een ander stel hoor) tegen van de camping bij Guimaraez die toen naast ons stonden, een week geleden. Wat is de wereld toch klein. Terug bij de camper nog wat gedronken, maar het was koud en we waren erg moe. Slapen dus.

Zondag, 6 juni 2010. Als toch alles in Salamanca gesloten is, en het weer slecht weer was, dan gaan we maar een flink stuk naar het noorden rijden. AL met al moeten we toch een 2600 kilometer terug naar huis rijden en we willen niet het gevoel hebben dat het al het einde van onze vakantie is.

Bij vertrek vanaf de camping geeft ons navigatiesysteem aan: Ga hier naar rechts. Dit hebben we dus gedaan en na 40 kilometer en een goed half uur later door de mooie akkers van Salamanca gereden te hebben, kwamen we gewoon weer langs de camping rijden. Tip: vertrouw niet helemaal op een bundel software. We hebben wel vaker geconstateerd dat ons navigon-systeem rare beslissingen neemt en ons gewoon laat omrijden. Maar goed, van Salamanca lekker doorgereden naar Pamplona. In deze stad razen de stieren één keer per jaar door de straten, gelukkig stonden ze vandaag op stal. Laat aangekomen, een stelplaats gezocht die er niet bleek te zijn, vervolgens een camping, die erg druk was. Maar het blijkt dat de spanjolen en de portugezen elk weekend een camping bezoeken en op zondagavond om een uurtje of 9 naar huis gaan. Momenteel is er dus weer plek zat en heel rustig. Het is weer koud, vandaag 17 graden en na het eten zijn we maar naar binnen gegaan. Wat we morgen gaan doen, ik zou het nog niet weten.

Maandag, 7 juni 2010, we gaan NIET Pamplona in maar besluiten direct door te gaan om weer wat kilometers af te leggen. Voor de boeg hebben we een mooie rit door de Pyreneeën met veel bochten en een gemiddelde snelheid van ca. 40 kilometer per uur. Het gaat een mooie dag worden, we willen nog een paar mooie dagen inde Dordogne doorbrengen. Hopelijk met wat mooier weer. En dat bleek achteraf ook. Van Pamplona richting de Franse grens, af en toe stoppend voor een mooi uitzicht en een fotootje, veel fietsers ontwijkend, zo kwamen we in Frankrijk aan. Vervolgens stug doorgereden naar Sint Justin waar we onderweg een camping hebben gevonden. Mag ook wel want het is al 18.30 uur. Een keer NIET uit de boekjes, dus een super rustige camping en een heerlijk weertje. Eindelijk een zwoele avond. Lekker eten en zitten en morgen blijven we een dagje hangen.

Dinsdag 8 juni 2010, tja, dat dagje hangen begint met een regenbui midden in de nacht, waardoor ik in m'n pyjama naar buiten kon om het wasrekje binnen te halen. Een slecht teken voor een hoopvolle dag. Dit zou een mooie rustdag worden. Rustdag wel maar minder mooi. Geen zon, maar ook geen regen of wind tot nu toe.

Eerst ontbeten, daarna de fietsen gepakt om het dorp in te gaan. Het was wel oppassen geblazen, want het vrachtverkeer dendert langs je fiets op een smalle D-weg. 's Middags bij de camper geluncht. We hebben een pak uiensoep gegeten met een restje spaghetti-saus , weggespoeld met een restje witte-melk (!).

Vanmiddag gaan we lekker luieren en hopen dat er wifi is op de camping, zodat we weer wat kunnen uploaden. Morgen vertrekken we om een leuk plekje te vinden in de Dordogne, waar we de rest van de vakantie kunnen blijven staan om uiteindelijk vrijdag in twee dagen naar huis te kunnen rijden.

Groetjes,

Yvonne en Gerard

Van Braga naar Porto

Reisverslag 4: Van Braga naar Porto

Zaterdag 29 mei 2010, we gaan op weg richting Porto, laten Braga achter ons liggen. We hebben besloten om eerst langs Guimarães te gaan, een stadje zo'n 20 kilometer ten zuid-oosten van Braga. Dit universiteitsstadje staat bekend om z'n middeleeuws karakter, zijn schoenen en textielfabriekjes, maar ook om zijn Penhaberg, welke ook te bereiken is via een kabelbaan. Al rijdend kwamen wij bij toeval terecht op deze berg, met een feestelijk karakter, een aparte kathedraal en al zoekend op een hele mooie camping. Daar werden wij ZO vriendelijk onthaald, alsof we er al jaren kwamen. We moesten ons daar dus settelen, en al gauw werden we door de barmensen (drie broers tussen de 15 en 30 jaar) in hun harten gesloten. Wij hebben toegestemd om op zondag een maaltijd daar te gebruiken, waarbij wij ons hebben laten verrassen door een echte Portugese maaltijd.

's Middags zijn wij met de kabelbaan naar beneden gegaan, het echte dorpje in, waarbij je dacht dat de tijd daar enkele eeuwen heeft stilgestaan.

Zondag 30 mei 2010, een echte zondag zoals een zondag zou moeten zijn. Het genieten van de rustdag, beetje gewandeld en verder niets ondernomen, totdat het moment aanbrak om van de Portugese maaltijd te gaan genieten. Toen werd ook duidelijk waarom die 3 broers zo enthousiast waren. Zij kwamen er zelf al jaren en de oudste broer, heeft de invulling van de bar, winkel en restaurantje zojuist overgenomen. Wij waren zijn echte eerste klant. Echt aandoenlijk en heerlijk te zien hoe mensen vol enthousiasme ergens aan kunnen beginnen. Het eten was eenvoudig, op zijn Portugees, met veel gekookt vlees, groente en aardappelletjes. We hadden het niet willen missen.

Maandag 31 mei 2010, op weg naar Porto. Eerst nog even betalen, afscheid nemen van de gezellige mensen, met traan en zoenen en dat na 3 dagen. Vooraf een camping gezocht, waarvan we met een bus Porto konden gaan bezoeken. Uitgekomen in een voorstad van Porto Vila Nova de Gaia. Aan het strand, de rest van de dag weer ons gemak genomen.

Dinsdag 1 juni 2010. Het bezoeken van Porto staat op het programma, zo'n bus doet er bijna een uur over, rijdt door de kleinste steegjes, waar wij als camperrijders dus alle respect voor hebben. Al met al pas om 12.00 uur in Porto. Beetje de stad verkennen, geluncht en op aanraden van Luc gingen we wat port proeven. Dat was best gezellig en lekker, maar in tegenstelling tot hetgeen Luc ons had voorgehouden moesten wij er wel voor betalen. Maakt niet uit, in 2 port-huizen geweest en natuurlijk ook wat gekocht. Op weg naar huis ... daar kan Nederland met zijn openbaar vervoer een voorbeeld aan nemen, bleek niet alleen dat we bij toeval bij een willekeurige bushalte aankwamen, zonder te hoeven zoeken, maar ook dat er á la minuut de bus er aan kwam. Had niet eens tijd om even wat geld te pakken.

Woensdag 2 juni 2010. Geen gehaktdag, maar was- en schoonmaakdag. Noemen ze vakantie. De grote bups maar eens flink gewassen, op de hand natuurlijk want er was wel een wasmachine maar geen waspoeder, dat ding stond dus ook aardig te verroesten. Daarna de camper eens een schoonmaakbeurt gegeven en toen ? Strandweer was het niet echt, dus dan nog maar een keer naar Porto, maar dan op de FIETS. Er loopt een mooi fietspad vanaf de camping langs het strand en de monding van de rivier de Douro, zo naar het centrum van Porto. Wel dik 10 kilometer in naar later bleek, de bloedhete zon. Pff wat een end, maar wel een mooie tocht. Even wat drinken en omdat we te moe waren om de stad in te gaan, gingen we maar naar een porto-proeverij. Met als gevolg ...... juist ja, met drie flessen port, die we eerst geproefd hebben natuurlijk, weer op het fietsje terug. Gelukkig had Yvonne in Porto nog een hoedje gekocht, anders was ze gekookt. In Porto gaf een thermometer, van de farmacia, 36 graden aan. Jaja celsius hoor. Voor de menselijke temperatuur een beetje laag, maar in de zon erg warm. Dan maar weer gelijk terugfietsen. Geen gezicht, dat geploeter met een zonnepetje achterstevoren in de felle zon en 3 flessen port in je fietstas, maar je moet toch wat.

Vanavond wat op de scottelbraai, rustig aan doen en morgen ? Zien we wel weer.

Eindelijk Portugal

Reisverslag 3: EIndelijk ... Portugal

Woensdag 26 mei 2010, we zijn dan eindelijk aangekomen in Portugal, bijna een week na vertrek van huis. Zoals gepland vanmorgen om 7.00 uur opgestaan en om 8.15 uur vertrokken. Allereerst de mooie trip door Picos de Europa. Erg mooi en omdat we zo vroeg waren, was de weg voor ons alleen. Amper een tegenligger tegengekomen. Gelukkig maar want de weg was best kronkelig en het ging hard omhoog. Tot wel 1625 meter boven de zeespiegel, en dat met een camper ? Viel best wel mee eigenlijk. En hele mooie foto's gemaakt. Zelfs Yvonne wordt een enthousiast fotograaf, maar van filmpjes staat ze ook haar mannetje.

Daarna reden we nog een heel stuk over een hoogvlakte met in het rond nog steeds besneeuwde bergpieken. En nu in het voorjaar staat de felgele en ook de licht gele brem volop in bloei en bedekt hele bergwanden. Daar kwam ook nog een fel paarse lavendelsoort bij toen we wat lager kwamen.

Gelijk doorgestoomd richting Benavente om vervolgens Portugal in te gaan en ons kamp op te slaan in het middelgrote dorpje Chaves. Eindelijk weer eens geen camping maar het echte werk. Self-supporting op een groot terrein met nog 4 andere camperaars. Kom je zelf eens bij Chaves, kan je het beste gewoon doorrijden. De horeca-gelegenheden zijn er nauwelijks en de bezienswaardigheden vallen ook tegen, net zoals het weer. Maakt niet uit voor een nachtje, maar het is maar dat je het weet. MAAR wat bleek ineens, de buurman kwam met een gieter water aanzetten. Geen gewoon water, maar warm met een temperatuur van zo'n 70 graden. Gewoon uit de bron getapt. Wij natuurlijk ook een emmer vol halen en heerlijk de ramen van de auto ermee gewassen, de vaat gedaan en Yvonne heeft zich ermee gewassen. Toch zo slecht nog niet dat Chaves.

Morgen een rustig dagje, weinig kilometers te maken op een mooie doorgaande route richting Braga. Vanaf nu gaan we echt Portugal verkennen en zien we wel wat we tegenkomen.

Donderdag (we zijn al een week op weg), 27 mei 2010.

Een rustig dagje. Normale tijd opgestaan, niet ontbeten en om 9.45 uur stonden we voor de deur van Le Clerq om boodschappen te doen. We hadden haast niets meer . Maar we waren wel vergeten dat het in Portugal een uur vroeger is dan in Nederland, dus we moesten een kwartiertje wachten. Heerlijk ontbeten, beiden een broodje en een grote kop koffie, samen voor maar € 3,75. En toen, tja ik mag het misschien niet vertellen, maar als moeder de vrouw een week niet geshopt heeft, duurt het natuurlijk wel even. Omdat ik het niet mag vertellen doe ik het natuurlijk ook niet. Toen we klaar waren, gauw de auto in om op een mooie N103 te vertrekken naar Braga. O jee, weer een stadje in met kleine straatjes. Het was een mooie trip, door het enige nationale park van Portugal:nationaal park: da Peneda-Geres, waar nog troepen wolven in het wild leven. Geen wolf, zelfs geen hert gezien natuurlijk en dus op naar Bom Jesus. (uitspreken als Gésoes). Bom Jesus is een bedevaart-oort zoals Lourdes in Frankrijk maar ook Fatima in Midden Portugal. Er is een mooie kerk in barokstijl op een hoge heuvel gebouwd , en de bedoeling is dat de pelgrims er lopend, klimmend en zuchtend naar boven gaan om onderweg allemaal kapelletjes met beeldengroepen, die het leven van Jesus verbeelden, zijn gang naar de Calvarieberg, kruisiging etc te bezichtigen met prachtige plantentuintjes en spreuken afgewisseld, zodat hij er a.h.w. de via dolorosa doorloopt. Met een kabeltreintje gingen we omhoog(!!!!) om daar wat godsdienst en cultuur te snuiven en vervolgens te voet vele traptreden af te dalen. Beter zo dan andersom.

Waar moeten we overnachten? want dat is wel een probleem in Portugal. Na een kwartiertje rijden en met heel veel geluk dankzij Jesus (uitspreken dus als Gésoes) vonden we toch een rustige gemeentelijke camping. Andere mensen hebben er 5 kwartier over gedaan om de enige camping die er schijnt te zijn te vinden. OK OK, gauw verder, installeren die hap, stoelen naar buiten, biertje pakken en klaar. Daarna een klein handwasje doen en de avond kan beginnen. Wie kookt er ? Ach doe ik wel. De scottelbraai gepakt, boter in de pan, spekkies uitbakken, fijn gesneden uitje erbij, stukje vlees in blokjes toevoegen, vervolgens de aardappeltjes erbij en als laatste de bruine bonen. En wel in die volgorde anders is het niet te eten. We hebben lekker gegeten. Wat ons nu nog rest is de rommel opruimen, en daarna te gaan slapen, want morgen gaan we al lopend Braga in. Dik 2 kilometer heen en ook weer terug. Je hoort van ons.

Vrijdag, 28 mei 2010, de dag van Braga.

We hadden besloten om vandaag van Braga te gaan genieten. Het is lang geleden dat we een stadje hebben bezocht, dus we hadden er wel weer eens zin in. Goed geslapen en uitgerust en wel op stap. In het zonnetje nog een beetje fris lekker een dik halfuur lopen naar het centrum. Het centrum was moeilijk te vinden, maar toen we er eenmaal waren, hadden we zo'n plezier. We vielen met de neus in de boter. Er was een vierdaags feest aan de gang. Een heus Romeins feest. Vol kraampjes, ambachten en de halve bevolking was gekleed in Romeinse klederdracht. Er was muziek, lekkernijen en we genoten van een Romeinse dis. En de prijzen ? Vooroorlogs te noemen, prijzen zoals die 35 jaar geleden in Spanje golden. Kopje koffie € 0,70, biertje op terras € 1,10. Trouwens, Portugal lijkt ons helemaal goedkoop, maar dat idee moeten we nog nader onderzoeken. Hoewel, het nadeel is dat je dan toch weer meer koopt, zodat je evenveel uitgeeft. Dus is het even duur als in Nederland, of zie ik dat verkeerd !!.

Veel meer dan genieten van de stad (stadje eigenlijk) en het feestgedruis hebben we niet gedaan, behalve wat kleren gekocht. Geen tijd meer voor musea of andere culturele activiteiten deze keer, maar aan het buitenleven van Braga was genoeg plezier te beleven. Braga, een stad met 18.000 studenten (die waren waarschijnlijk de avond ervoor wezen stappen, want we hebben er maar 18 gezien), ouderwetse café's, de bica (klein kopje koffie), en de oudste kathedraal van Portugal, gebouwd rond 1100. Helaas hebben we niet de heerlijke frigideiras gegeten, een gebraden gerecht dat hier hoog aangeschreven staat.

Zo morgen weer verder. Misschien richting Porto, maar da's nog niet zeker.

Groetjes,

Gerard en Yvonne