Reisverslag 4: Van Braga naar Porto

Zaterdag 29 mei 2010, we gaan op weg richting Porto, laten Braga achter ons liggen. We hebben besloten om eerst langs Guimarães te gaan, een stadje zo'n 20 kilometer ten zuid-oosten van Braga. Dit universiteitsstadje staat bekend om z'n middeleeuws karakter, zijn schoenen en textielfabriekjes, maar ook om zijn Penhaberg, welke ook te bereiken is via een kabelbaan. Al rijdend kwamen wij bij toeval terecht op deze berg, met een feestelijk karakter, een aparte kathedraal en al zoekend op een hele mooie camping. Daar werden wij ZO vriendelijk onthaald, alsof we er al jaren kwamen. We moesten ons daar dus settelen, en al gauw werden we door de barmensen (drie broers tussen de 15 en 30 jaar) in hun harten gesloten. Wij hebben toegestemd om op zondag een maaltijd daar te gebruiken, waarbij wij ons hebben laten verrassen door een echte Portugese maaltijd.

's Middags zijn wij met de kabelbaan naar beneden gegaan, het echte dorpje in, waarbij je dacht dat de tijd daar enkele eeuwen heeft stilgestaan.

Zondag 30 mei 2010, een echte zondag zoals een zondag zou moeten zijn. Het genieten van de rustdag, beetje gewandeld en verder niets ondernomen, totdat het moment aanbrak om van de Portugese maaltijd te gaan genieten. Toen werd ook duidelijk waarom die 3 broers zo enthousiast waren. Zij kwamen er zelf al jaren en de oudste broer, heeft de invulling van de bar, winkel en restaurantje zojuist overgenomen. Wij waren zijn echte eerste klant. Echt aandoenlijk en heerlijk te zien hoe mensen vol enthousiasme ergens aan kunnen beginnen. Het eten was eenvoudig, op zijn Portugees, met veel gekookt vlees, groente en aardappelletjes. We hadden het niet willen missen.

Maandag 31 mei 2010, op weg naar Porto. Eerst nog even betalen, afscheid nemen van de gezellige mensen, met traan en zoenen en dat na 3 dagen. Vooraf een camping gezocht, waarvan we met een bus Porto konden gaan bezoeken. Uitgekomen in een voorstad van Porto Vila Nova de Gaia. Aan het strand, de rest van de dag weer ons gemak genomen.

Dinsdag 1 juni 2010. Het bezoeken van Porto staat op het programma, zo'n bus doet er bijna een uur over, rijdt door de kleinste steegjes, waar wij als camperrijders dus alle respect voor hebben. Al met al pas om 12.00 uur in Porto. Beetje de stad verkennen, geluncht en op aanraden van Luc gingen we wat port proeven. Dat was best gezellig en lekker, maar in tegenstelling tot hetgeen Luc ons had voorgehouden moesten wij er wel voor betalen. Maakt niet uit, in 2 port-huizen geweest en natuurlijk ook wat gekocht. Op weg naar huis ... daar kan Nederland met zijn openbaar vervoer een voorbeeld aan nemen, bleek niet alleen dat we bij toeval bij een willekeurige bushalte aankwamen, zonder te hoeven zoeken, maar ook dat er á la minuut de bus er aan kwam. Had niet eens tijd om even wat geld te pakken.

Woensdag 2 juni 2010. Geen gehaktdag, maar was- en schoonmaakdag. Noemen ze vakantie. De grote bups maar eens flink gewassen, op de hand natuurlijk want er was wel een wasmachine maar geen waspoeder, dat ding stond dus ook aardig te verroesten. Daarna de camper eens een schoonmaakbeurt gegeven en toen ? Strandweer was het niet echt, dus dan nog maar een keer naar Porto, maar dan op de FIETS. Er loopt een mooi fietspad vanaf de camping langs het strand en de monding van de rivier de Douro, zo naar het centrum van Porto. Wel dik 10 kilometer in naar later bleek, de bloedhete zon. Pff wat een end, maar wel een mooie tocht. Even wat drinken en omdat we te moe waren om de stad in te gaan, gingen we maar naar een porto-proeverij. Met als gevolg ...... juist ja, met drie flessen port, die we eerst geproefd hebben natuurlijk, weer op het fietsje terug. Gelukkig had Yvonne in Porto nog een hoedje gekocht, anders was ze gekookt. In Porto gaf een thermometer, van de farmacia, 36 graden aan. Jaja celsius hoor. Voor de menselijke temperatuur een beetje laag, maar in de zon erg warm. Dan maar weer gelijk terugfietsen. Geen gezicht, dat geploeter met een zonnepetje achterstevoren in de felle zon en 3 flessen port in je fietstas, maar je moet toch wat.

Vanavond wat op de scottelbraai, rustig aan doen en morgen ? Zien we wel weer.